ජනතා විමුක්ති පෙරමුණට අනුබද්ධ ලංකා විදුලි සේවක සංගමයේ ප්‍රධාන ලේකම් රංජන් ජයලාල් කඩුවෙල නගරාධිපති ලෙස පත් කරනු ලැබ තිබේ. ඔහුගේ අතීත වෘත්තීය සමිති ක්‍රියාකාරකම් සලකා බලන විට සැලකිය යුතු ගැටලු ගණනාවක් මතු කරයි. දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ වෘත්තීය සමිති නායකයෙකු ලෙස ඔහු කටයුතු කළ ආකාරය, නාගරික පරිපාලනය වැනි සංකීර්ණ සහ පුළුල් වගකීම් සහිත තනතුරකට ඔහු කොතරම් දුරට සුදුසුද යන්න පිළිබඳ බරපතල ප්‍රශ්න ඇති කරයි.
රංජන් ජයලාල් සිය වෘත්තීය සමිති ජීවිතය පුරාම රජයේ ප්‍රතිපත්තිවලට දැඩි ලෙස විරෝධය දැක්වූ පුද්ගලයෙකි. ලංකා විදුලිබල මණ්ඩලය “විකුණා දැමීමෙන්” බේරා ගත්තේ තමන් යැයි ඔහු පුරසාරම් දෙඩූ අතර, රාජ්‍ය ආයතන ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණයට සහ අනෙකුත් සංවර්ධන කටයුතුවලට බාධා කරමින් කටයුතු කළ බවට චෝදනා ලැබීය. අන් අය සිදු කරන සෑම දෙයකම “වරද පමණක් දකිමින්” “කඩාකප්පල්කාරී ක්‍රියාකාරකම්” වල නිරත වීම ඔහුගේ සුපුරුදු ක්‍රියාමාර්ගය විය.
කෙසේ වෙතත්, දැන් ඔහු නියෝජනය කරන ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුවක තිලක් සියඹලාපිටිය සභාපතිවරයා යටතේ ලංවිම ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණය සිදු කිරීමට සූදානම් වන විට, ඔහු හීන් කෙඳිරියක්වත් නැගුවේ නැත. අනෙක් අතට ජවිපෙ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයෙකු වූ ලක්ෂ්මන් නිපුන ආරච්චි වැන්නවුන් වර්ජන මගින් රටේ දියුණුවට බාධා වන බවත්, ඉදිරියේදී ජවිපෙ වෘත්තීය සමිති විසුරුවා හරින බවත් ප්‍රකාශ කිරීම, රංජන් ජයලාල්ගේ අතීත ක්‍රියා කලාපය සහ ඔහුගේ වත්මන් පක්ෂයේ ප්‍රතිපත්ති අතර ඇති ගැඹුරු පරස්පරතාව මතු කරයි. අන් අය බලයේ සිටියදී විවේචනය කළ දේම තමන්ගේම ආණ්ඩුවක් යටතේ සිදු වන විට, වෘත්තීය සමිති පවා විසුරුවා හැරීම ගැන කතා කිරීම ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ තවත් එක් විහිළුවකි.
මෑතකදී ඇති වූ ලංවිම සේවක බෝනස් කප්පාදු කිරීමේ අර්බුදය, රංජන් ජයලාල්ගේ නායකත්වයේ දුර්වලතා සහ දේශපාලන අවස්ථාවාදය මැනවින් පෙන්නුම් කළේය. තමන්ගේ දේශපාලන ව්‍යාපාරය බලයේ සිටින අවස්ථාවක කෙසේ හෝ බෝනස් ලබා දෙන බවට සේවකයන්ට පොරොන්දු වූ ඔහු, එම පොරොන්දුව ඉටු කිරීමට අසමත් විය. මෙම අසමත් වීම හේතුවෙන් සේවකයන්ගේ දැඩි විරෝධයට පවා ඔහුට මුහුණ දීමට සිදු විය.
විශේෂයෙන්, “මාලිමාව මුවාවෙන් පැමිණි නරි” ලෙස ඔහු හැඳින්වූ ලංකා විදුලි ඉංජිනේරු සංගමයේ පිරිස විසින් ලංවිම පාලනය කරන බවට ඔහු කලින් චෝදනා කළද, දැන් තමන්ගේම ආණ්ඩුවක් යටතේ පවා එම “නරි” එලවා දැමීමට හෝ බෝනස් ලබා දීමට ඔහුට අසීරු වී ඇත. මෙම තත්ත්වය, ඔහුගේ වෘත්තීය සමිති නායකත්වය සහ ආණ්ඩුව පිළිබඳව සැලකිය යුතු ප්‍රශ්න මතු කරයි. ලංවිම සේවකයින් ඉදිරියේ තමන් පොරොන්දු වූ දේවල් ඉටු කර ගැනීමට නොහැකි වූ තැන “තමන්ට අල්ලපු අත්තත්, පය ගහපු අත්තත් දෙකම නැති වී” ඇති බවට ඔහු කළ ප්‍රකාශය, තමන්ගේම ආණ්ඩුවක් යටතේ පවා ඔහුට බලපෑමක් කිරීමට නොහැකි බව පෙන්නුම් කරයි. මෙය දුර්වල නායකත්වයක සහ ප්‍රතිපත්තිමය අපැහැදිලිභාවයක ලක්ෂණයකි.
රංජන් ජයලාල්ගේ වෘත්තීය සමිති ක්‍රියාකාරකම්වල ඉතිහාසය සහ ඔහුගේ වත්මන් ස්ථාවරයේ ඇති පරස්පරතා සලකා බලන විට, ඔහු කඩුවෙල නගරාධිපති ධුරයට කිසිසේත් සුදුස්සෙකු නොවන බව පැහැදිලි ය.
නාගරික සංවර්ධනයට සහ ජනතාවගේ යහපතට බාධා කරමින්, විරෝධතා සහ වර්ජන හරහා කටයුතු කිරීමේ ඉතිහාසයක් ඇති පුද්ගලයෙකුට, නාගරික සේවාවන් විධිමත්ව පවත්වාගෙන යාමට සහ ප්‍රජාවේ අවශ්‍යතා සපුරාලීමට කාර්යක්ෂමව කටයුතු කළ හැකිද යන්න සැක සහිතය.
අතීතයේ දැරූ ප්‍රතිපත්තිමය ස්ථාවරයන් දැන් තමන්ගේම ආණ්ඩුවක් යටතේ වෙනස් කිරීම හෝ නොසලකා හැරීම, ඔහුගේ විශ්වසනීයත්වය පිළිබඳව ප්‍රශ්න මතු කරයි. නාගරික පරිපාලනයේදී ස්ථාවර සහ විශ්වසනීය ප්‍රතිපත්ති අත්‍යවශ්‍ය වේ.
සේවකයන්ට දුන් පොරොන්දු ඉටු කිරීමට අසමත් වීම සහ තමන්ගේම ආණ්ඩුව තුළ පවා බලපෑමක් කිරීමට නොහැකි වීම, ඵලදායී නායකයෙකුට අවශ්‍ය ගුණාංග නොවේ. නගරාධිපතිවරයෙකු ලෙස, ඔහුට නාගරික ගැටලු විසඳීමට සහ ප්‍රජාව මෙහෙයවීමට ශක්තිමත් නායකත්වයක් අවශ්‍ය වේ.
බලය ලබා ගැනීම සඳහා “කයිවාරු සහ සංදර්ශන” පමණක් සිදු කළ බවට මහජනතාව තුළ ප්‍රශ්න කිරීම් මතුවීම, මහජන විශ්වාසය කෙරෙහි සෘණාත්මක බලපෑමක් ඇති කරයි. නගරාධිපතිවරයෙකුට ප්‍රජාවේ විශ්වාසය අත්‍යවශ්‍ය වේ.
ජාතික ජන බලවේගය විසින් ප්‍රධාන මැතිවරණ දෙකකදී ජනතාවගේ විශ්වාසය දිනා ගනිමින් ජයග්‍රහණය කිරීමත් සමගම එම රැල්ලට මෙවැනි ‘දේශපාලන පොල් ලෙලි’ ද ගසා ගෙන ඒම පුදුමයක් නොවේ. රංජන් ජයලාල් වැනි නුසුදුස්සෙකු නගරාධිපති ධුරයට පත් වන්නේ ඒ ඊනියා ජනතා කැමැත්තේ ප්‍රතිඵලයක් වශයෙනි.
කෙසේවෙතත්, කඩුවෙල නාමික පරිපාලකයා ලෙස රංජන් ජයලාල් පත් වන්නේ, ඔහු ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ පැරණිම නායකයකු වීම නිසා ම පමණක් වන අතර, ඔහු රැකගැනීම සඳහා කඩුවෙල නගර සභාවේ පරිපාලනයට ජවිපෙ ‘පැලවත්ත මැදිහත්වීම’ නම් නිසැකව ම සිදු වනු ඇත.
