ළමා අපචාර නඩු විභාගයන්හි සිදුවන අධික ප්‍රමාදය සම්බන්ධයෙන් ශ්‍රී ලංකාව තුළ දැඩි විවේචනයක් එල්ල වී ඇති අතර, මේ පිළිබඳව වෛද්‍ය තුෂ් වික්‍රමනායක ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායකගෙන් ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රශ්න කර තිබේ. සිය ෆේස්බුක් ගිණුම ඔස්සේ ඇය මෙම ප්‍රශ්න කිරීම සිදු කර ඇත්තේ, ජනාධිපතිවරයා පොදු ගැටලු රැසකට මැදිහත් වුවද, “අහිංසක වින්දිත දරුවන් 40,000” වෙනුවෙන් “කුඩම්මාගේ සැලකිලි” දක්වන්නේ මන්දැයි විමසමිනි.
අධිකරණ ක්‍රියාවලියේ අසාර්ථකත්වය සහ පුද්ගලික අත්දැකීම්
වෛද්‍ය වික්‍රමනායක පෙන්වා දෙන්නේ, තම දරුවාට සිදුවූ අසාධාරණයට අදාළ නඩුව වසර 7 1/2ක් තිස්සේ අකර්මණ්‍ය වී ඇති බවයි. මේ සම්බන්ධයෙන් මාස 7කට පෙර ජනාධිපතිවරයාට ලිඛිත පැමිණිලි ඉදිරිපත් කළද, මේ දක්වා කිසිදු ප්‍රගතියක් දක්නට නොලැබීම ඇයව දැඩි කලකිරීමකට පත් කර තිබේ. ළමා නඩු කඩිනම් කිරීම සඳහා පොරොන්දු වූ පරිදි විශේෂ පොලිස් විමර්ශන ඒකකයක් පිහිටුවීමට තවත් කොපමණ කාලයක් අවශ්‍ය දැයි ඇය ජනාධිපතිවරයාගෙන් ප්‍රශ්න කරයි. මෙය, රටේ අධිකරණ පද්ධතියේ සහ ළමා ආරක්ෂණ යාන්ත්‍රණයේ බරපතල දුර්වලතාවක් පෙන්නුම් කරයි.
ටිරාන් අලස් සම්බන්ධය සහ නිහඬතාව පිළිබඳ ප්‍රශ්න කිරීම
වෛද්‍ය වික්‍රමනායක මහත්මියගේ ප්‍රශ්න කිරීමේ ප්‍රධානතම කරුණක් වන්නේ, “ජනාධිපති තුමනි, ඔතරම් බය වෙන්න ටිරාන් එක්ක ඇති ගණුදෙනුව මොකක්ද?” යන්නයි. මෙම ප්‍රශ්න කිරීමේ මූලය වන්නේ, ඇයගේ දියණිය ප්‍රශ්නගත සිදුවීමට බඳුන්වූයේ හිටපු අමාත්‍ය ටිරාන් අලස්ට අයත් ගේට්වේ ජාත්‍යන්තර පාසලේදී වීමයි.
වෛද්‍ය වික්‍රමනායක සිය ෆේස්බුක් ගිණුම ඔස්සේ සටහන් රැසක් තබමින්, පොලිසිය, ළමා ආරක්ෂණ අධිකාරිය, නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව ඇතුළු වගකිවයුතු ආයතන රැසක් තම දියණිය සම්බන්ධ සිදුවීමේදී හැසිරුණු ආකාරය දැඩි ලෙස විවේචනය කර තිබේ. ඇය යුක්තිය ඉල්ලා අවස්ථා ගණනකදී ජනාධිපති කාර්යාලය ඉදිරිපිට ද තනිව විරෝධතා පවත්වා ඇත.
දේශපාලන පක්ෂවල නිහඬතාව
පසුගිය සමයේ ද ජාතික ජන බලවේගය (NPP) දූෂණයට එරෙහි ස්ථාවරය ප්‍රකාශ කළද, හිටපු අමාත්‍ය ටිරාන් අලස් මහතා සම්බන්ධයෙන් එල්ල වූ ඇතැම් චෝදනා පිළිබඳව ඔවුන් නිහඬව සිටීම ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රශ්න කෙරිණි. මෙම තත්ත්වය, බලයේ සිටින හෝ බලයට ඒමට අපේක්ෂා කරන දේශපාලන පක්ෂවල පොරොන්දු සහ ක්‍රියාකාරීත්වය අතර ඇති පරස්පරතාව පිළිබඳව බරපතල ප්‍රශ්න මතු කරයි. ළමා අපචාර වැනි සංවේදී සිදුවීම් සම්බන්ධයෙන් පවා දේශපාලන බලපෑම් මත යුක්තිය පසිඳලීමේ ක්‍රියාවලියට බාධා එල්ල වන්නේ දැයි මෙවැනි සිදුවීම් මගින් සමාජය තුළ සැකයක් මතුවීම වැළැක්විය නොහැක.
මෙම සිදුවීම ශ්‍රී ලංකාවේ අධිකරණ පද්ධතියේ ස්වාධීනත්වය, දේශපාලන බලපෑම් සහ ළමා ආරක්ෂණ යාන්ත්‍රණයේ කාර්යක්ෂමතාව පිළිබඳව නැවත වරක් සමාජ සංවාදයක් ඇති කිරීමට සමත් වී තිබේ. මෙම ගැටලු විසඳීමට රජය සහ අදාළ ආයතන කටයුතු කරන්නේ කෙසේද යන්න පිළිබඳව ජනතාව බලා සිටී.
