සබරගමුව විශ්වවිද්‍යාලයේ ශිෂ්‍යයෙකු සිය දිවි නසාගැනීම සම්බන්ධ පුවත මේ දිනවල දැඩි කතාබහට ලක්වෙමින් තිබේ. මේ සම්බන්ධයෙන් නැගෙන බරපතල චෝදනාවක් වන්නේ, මෙය ‘නවක වදය’ හේතුවෙන් සිදු වූවක් බව ය. ලංකාවේ විශ්වවිද්‍යාල පද්ධතිය තුළ ‘නවක වදය’ හේතුවක් ලෙස කියැවුණු පළමු මරණය මෙය නොවේ. මරණීය ‘නවක වදය’ යන වචන දෙක ඉදිරියෙන් ‘අමානුෂික’ යනුවෙන් විශේෂණයක් යොදවා මේ නවක වදය තුළ ම ‘මානුෂික’ හෝ ‘සුන්දර’ බවක් තිබෙනවා යැයි කියන්නට උත්සාහ කරන පිරිසක් ද සිටී. වසර ගණනාවක පාසල් ජීවිතයේ අවසන සුන්දර තාරුණ්‍යය මුව විට තිබෙන ලස්සනම ජීවිත අත්දැකීමක් ලෙස සැලකිය හැකි ‘සරසවි දිවිය’ අපායක් කරන පළමු අත්විඳීම මේ කියන ‘නවක වදය’ නම්; මෙය මුලිනුපුටා දැමිය යුතු නොවන්නේ ද?
මේ නවක වදය සම්බන්ධයෙන් කියවෙන නවතම අසුන්දර කතාවයි…!
සබරගමුව විශ්වවිද්‍යාලයේ දෙවන වසරේ ඉංජිනේරු ශිෂ්‍යයෙකු වූ චරිත් දිල්ෂාන් සියදිවි නසාගෙන ඇති අතර, ඔහුගේ දෙමාපියන් සහ ඥාතීන් විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද චෝදනා අනුව මෙම ඛේදජනක සිදුවීමට හේතුව අඛණ්ඩව සිදුවූ නවක වදයයි. මෙම සිද්ධිය ශ්‍රී ලංකාවේ විශ්වවිද්‍යාල පද්ධතිය තුළ නවක වදය සම්බන්ධයෙන් පවතින නොනවතින සහ බරපතල ගැටලු මනාව පෙන්නුම් කරන අතර, නීතිමය තහංචි සහ ආයතනික ප්‍රයත්නයන් නොතකා මෙම තත්ත්වය දිගින් දිගටම පැවතීම කනගාටුදායකය. සිසුවාගේ මරණයට හේතු වූ තත්ත්වයන්, සබරගමුව විශ්වවිද්‍යාලයේ ක්‍රියාත්මක ප්‍රතිපත්ති සහ රෙගුලාසි, ආයතනයේ නවක වදයේ ඉතිහාසය සහ ජාතික මට්ටමේ නවක වදයට එරෙහි මුලපිරීම් පිළිබඳව සවිස්තරාත්මක විමර්ශනයක් කිරීම අත්‍යවශ්‍ය වේ.
ශ්‍රී ලංකාවේ විශ්වවිද්‍යාලවල නවක වදය වසර ගණනාවක් තිස්සේ පවතින ගැටලුවක් වන අතර, එය බොහෝ විට විශ්වවිද්‍යාල ‘උප සංස්කෘතිය’ තුළ ගැඹුරින් මුල් බැසගෙන ඇති අතර, ඇතැම් විට ශිෂ්‍ය දේශපාලන ගතිකත්වයන් සමඟ ද බැඳී පවතී. විවිධ පසුබිම්වලින් පැමිණෙන සිසුන් අතර සමාජීය සමානාත්මතාවය සඳහා යාන්ත්‍රණයක් ලෙස මුලින් හඳුන්වා දීමට උත්සාහ කළද, යථාර්ථය නම් බොහෝ විට මින් සිදුවන්නේ කණිෂ්ඨ සිසුන්ට සැලකිය යුතු ශාරීරික හා මානසික හානියක් සිදු කිරීමයි. ශ්‍රී ලංකාවේ නවක වදය නීතියෙන් තහනම් කර තිබියදීත් සහ විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනය විසින් එය පාලනය කිරීමට විවිධ උත්සාහයන් ගෙන තිබියදීත්, මෙම ක්‍රියාව දිගින් දිගටම මතු වන අතර, බොහෝ විට වින්දිතයින්ට බරපතල ප්‍රතිවිපාක ගෙන එයි. සබරගමුව විශ්වවිද්‍යාලයේ සිදුවූ මෙම සියදිවි නසාගැනීම, යටින් පවතින ගැටලු අවබෝධ කර ගැනීමේ සහ වැළැක්වීම සහ මැදිහත්වීම සඳහා වඩාත් ඵලදායී උපාය මාර්ග ක්‍රියාත්මක කිරීමේ හදිසි අවශ්‍යතාවක් පවතී.
සබරගමුව විශ්වවිද්‍යාලයේ තාක්ෂණ පීඨයේ දෙවන වසරේ ඉගෙනුම ලබමින් සිටි 23 හැවිරිදි චරිත් දිල්ෂාන්ගේ මරණයට තුඩු දුන් සිදුවීම් පෙළ 2025 අප්‍රේල් මස අග භාගයේදී වේගයෙන් දිගහැරුණි. ඔහු අප්‍රේල් 27 වන දින විශ්වවිද්‍යාලයේ අලුත් අවුරුදු උත්සවයට සහභාගී වූ අතර, ඊළඟ දිනය වන අප්‍රේල් 28 වන දින ගම්පොල, ඉහළගම පිහිටි ඔහුගේ පවුලේ නිවසට පැමිණියේය. ඛේදජනක ලෙස, අප්‍රේල් 29 වන දින සවස් යාමයේදී ඔහු සිය නිවස පිටුපස ගසක එල්ලී මියගොස් ඇත.
මෙම සියදිවි නසාගැනීමට නවක වදය ප්‍රධාන හේතුව වූ බවට චරිත්ගේ දෙමාපියන් සහ ඥාතීහු දැඩි ලෙස චෝදනා කරති. ඔහු විශ්වවිද්‍යාලයේ දී තමාට මුහුණ දීමට සිදුවූ “භයානක අත්දැකීම්” පිළිබඳව තම මවගේ සහෝදරියට පවසා ඇති බව කියවේ. තවද, ඔහුගේ සමකාලීන සරසවි සගයන් කිහිප දෙනෙකු ඉදිරිපත් වී ප්‍රකාශ කළේ ඔවුන් මීට පෙර සිදුවූ නවක වදය සම්බන්ධයෙන් සිසුන් කණ්ඩායමකට එරෙහිව පැමිණිල්ලක් සමනලවැව පොලිස් ස්ථානයට ඉදිරිපත් කර ඇති බවත්, එම කණ්ඩායමට චරිත් ද ඇතුළත් වූ බවත්ය. මෙම වාර්තා වලින් පෙනී යන්නේ චෝදනා එල්ල වී ඇති අපයෝජනය හුදකලා සිද්ධියක් නොව, අඛණ්ඩව සිදුවූ හිරිහැර කිරීම් පෙලක් බවයි. අලුත් අවුරුදු උත්සව සමයේ දී සිදුවූ නවක වද සිද්ධියක දී චරිත්ට මුහුණ දීමට සිදුවූ දරාගත නොහැකි නින්දාව ඔහුගේ ජීවිතය අවසන් කිරීමට ගත් තීරණයට ක්ෂණික හේතුව වූ බවට ඇතැම් වාර්තා සඳහන් කරයි.
තාක්ෂණ පීඨයේ පළමු සහ දෙවන වසරේ සිසුන්ට කොට කලිසම් ඇඳීම තහනම් කර ඇති බවත්, චරිත් තහනම නොතකා කටයුතු කිරීමෙන් කෝප ගැන්වුනු ජ්‍යෙෂ්ඨ සිසුන් විසින් ඔහුව නිරුවත් කර දැඩි ලෙස හිරිහැර කර ඇති බව ද වාර්තා වෙයි. මෙම හිරිහැර කිරීමේ කොටසක් ලෙස ඔහුව ලොකරයක හෝ කබඩ් එකක සිර කර ඇති බව ද වාර්තා විය. තවද, ගම්පොල ශික්ෂණ රෝහලේ අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරී ආචාර්ය අමිල ද මෙල් විසින් පවත්වන ලද මරණ පරීක්ෂණයේදී චරිත් විසින් ලියන ලද සියදිවි නසාගැනීමේ සටහනක් ඉදිරිපත් කරන ලදී. මෙම සටහනේ අන්තර්ගතයට අනුව චරිත් නැවත නැවතත් සිදුවූ නවක වදය හේතුවෙන් දැඩි මානසික අවපීඩනයකින් පෙළුණු බව සඳහන් වේ.
පොලිස් මාධ්‍ය ප්‍රකාශක ජ්‍යෙෂ්ඨ පොලිස් අධිකාරී බුද්ධික මනතුංග මහතා තහවුරු කළේ සියදිවි නසාගැනීමට හේතුව නවක වදයද යන්න සහ ඊට සම්බන්ධ වූ පුද්ගලයින් හඳුනා ගැනීම සඳහා විමර්ශනයක් ක්‍රියාත්මක වන බවයි. ශ්‍රී ලංකා නීතිය යටතේ නවක වදය අපරාධමය වරදක් බැවින් එය සිදුකළ ඕනෑම අයෙකුට එරෙහිව දැඩි නීතිමය ක්‍රියාමාර්ග ගන්නා බවද පොලිසිය අවධාරණය කළේය.
අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය ද දැඩි ප්‍රකාශයක් නිකුත් කරමින් කියා සිටියේ පොලිස් විමර්ශනයෙන් චරිත්ගේ මරණයට හේතුව නවක වදය බව තහවුරු වුවහොත් වගකිව යුතු සියලු පාර්ශවයන්ට නීතියේ උපරිමයෙන් දඬුවම් කරන බවයි. මෙම සිද්ධියට අදාළ තත්වයන් පිළිබඳව පුළුල් විමර්ශනයක් පැවැත්වීම සඳහා විමර්ශන මණ්ඩලයක් පත් කළ බව අමාත්‍යාංශය නිවේදනය කළේය. මණ්ඩලයේ වාර්තාව ලැබුණු පසු විශ්වවිද්‍යාල කළමනාකාරිත්වය සහ විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාව (UGC) එක්ව අවශ්‍ය සියලු සුදුසු පියවර ගන්නා බව එහි සඳහන් විය. මෙම සිද්ධිය සම්බන්ධයෙන් සබරගමුව විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනයෙන් සෘජු නිල ප්‍රකාශයක් ක්ෂණිකව ලබාගත නොහැකි වුවද, ඒකාබද්ධ ක්‍රියාමාර්ගයක් පිළිබඳ අමාත්‍යාංශයේ නිවේදනයෙන් විශ්වවිද්‍යාලයේ දායකත්වය ඇඟවෙයි. විශේෂයෙන්ම, මීට පෙර සිදුවූ නවක වද සිද්ධියක් සම්බන්ධයෙන් සබරගමුව විශ්වවිද්‍යාලයේ උපකුලපතිවරයා ප්‍රකාශ කර තිබුණේ ඊට සම්බන්ධ සිසුන්ට එරෙහිව ගත යුතු ක්‍රියාමාර්ගය තීරණය කිරීම සඳහා කමිටුවක් පත් කරන බවයි ,තාක්ෂණ පීඨයේ අත්පොතෙහි ද නවක වදය ඇතුළුව විනය විරෝධී ක්‍රියා සම්බන්ධයෙන් දඬුවම් පැනවීමේ උපකුලපතිවරයාගේ බලය දක්වා ඇත.
අන්තර් විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍ය බලමණ්ඩලය (IUSF) ද චරිත් දිල්ෂාන්ගේ අකල් මරණය පිළිබඳව සිය බලවත් ශෝකය ප්‍රකාශ කරමින් නිවේදනයක් නිකුත් කළේය. නවක වදය පිළිබඳ චෝදනා සනාථ වුවහොත් ඊට වගකිව යුතු අයට දැඩි දඬුවම් දිය යුතු බවත්, සිද්ධිය පිළිබඳව සම්පූර්ණ හා අපක්ෂපාතී විමර්ශනයක් කරන ලෙසත් ‘අන්තරය’ ඉල්ලා සිටියි,. එමෙන්ම, ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරය නවක වදය වැනි පසුගාමී සංස්කෘතික භාවිතාවන් අනුමත නොකරන බවත්, එවැනි භාවිතාවන් විශ්වවිද්‍යාලවලින් තුරන් කළ යුතු බවත් අන්තරය අවධාරණය කළේය. ඒ හා සමානව, විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන්ගේ සංගම් සම්මේලනය (FUTA) ද සිසුවාගේ ඛේදජනක මරණය පිළිබඳව අපක්ෂපාතී විමර්ශනයක් කරන ලෙස බලධාරීන්ට ඉල්ලා සිටියේය.
ශ්‍රී ලංකාවේ අනෙකුත් උසස් අධ්‍යාපන ආයතන මෙන්ම සබරගමුව විශ්වවිද්‍යාලය ද ශිෂ්‍ය විනය සම්බන්ධයෙන් ප්‍රතිපත්ති සහ රෙගුලාසි ස්ථාපිත කර ඇති අතර, නවක වදය සම්බන්ධයෙන් විශේෂ විධිවිධාන ද ඇතුළත් වේ. 2019-2020 අධ්‍යයන වර්ෂ සඳහා තාක්ෂණ පීඨයේ අත්පොතෙහි “ශිෂ්‍යයන් සඳහා විනය නීති සංග්‍රහයක්” පැහැදිලිව දක්වා ඇත. මෙම නීති සංග්‍රහය “ඕනෑම ආකාරයක නවක වදය” විනය විරෝධී ක්‍රියාවක් ලෙස පැහැදිලිව ලැයිස්තුගත කරයි. නවක වදයේ යෙදී සිටියදී අසුවන ඕනෑම ශිෂ්‍යයෙකුට කිසිදු විමර්ශනයකින් තොරව විශ්වවිද්‍යාලයෙන් නෙරපා හැරීමට යටත් වන බව අත්පොතෙහි සඳහන් වේ. ඊට අමතරව, නවක වදය ඇතුළුව විනය නීති සංග්‍රහය උල්ලංඝනය කිරීම සම්බන්ධයෙන් ශිෂ්‍යයෙකු වැරදිකරු බවට පත්වුවහොත්, විධිමත් විමර්ශනයකින් තොරව සති දෙකක් දක්වා තාවකාලිකව අත්හිටුවීමේ බලය තාක්ෂණ පීඨාධිපතිවරයාට ඇත. එවැනි අත්හිටුවීමක් විශ්වවිද්‍යාල සභාවට වාර්තා කිරීමට ද පීඨාධිපතිවරයා බැඳී සිටී.
සබරගමුව විශ්වවිද්‍යාලයේ වෛද්‍ය පීඨය දැඩි “ශුන්‍ය නවක වද” ප්‍රතිපත්තියක් යටතේ ක්‍රියාත්මක වේ. මෙම ප්‍රතිපත්තියේ අරමුණ වන්නේ පීඨ පරිශ්‍රය තුළ සිටින සියලුම සිසුන්ට සහ කාර්ය මණ්ඩලයට මිත්‍රශීලී සහ ආරක්ෂිත පරිසරයක් නිර්මාණය කිරීම වන අතර එය පීඨය ආරම්භ කළ දා සිට ක්‍රියාත්මක වේ. “ශුන්‍ය නවක වද” සංකල්පය සිසුන් අතර ගෞරවය සහ ආදරය වර්ධනය කිරීම අවධාරණය කරන අතර, වෛරය සහ ප්‍රචණ්ඩත්වය පැහැදිලිව ප්‍රතික්ෂේප කරයි. මෙම ප්‍රතිපත්තිය පිළිබඳ වෛද්‍ය පීඨයේ වෙබ් පිටුවෙහි 1998 අංක 20 දරන අධ්‍යාපන ආයතනවල නවක වදය සහ වෙනත් ප්‍රචණ්ඩ ක්‍රියා තහනම් කිරීමේ පනත යටතේ නියම කර ඇති දැඩි දඬුවම් පිළිබඳව ද විස්තරාත්මකව දක්වා ඇත. මෙම දඬුවම්වලට වසර දෙකක් දක්වා බරපතල වැඩ සහිත සිරදඬුවම්, දඩ සහ විශ්වවිද්‍යාලයෙන් නෙරපා හැරීම ඇතුළත් විය හැකිය. නවක වදය හේතුවෙන් ලිංගික හිරිහැර හෝ බරපතල තුවාල සිදුවුවහොත්, සිරදඬුවම් කාලය වසර දහයක් දක්වා දීර්ඝ කළ හැකි අතර, එවැනි වැරදි සාමාන්‍යයෙන් ඇප ලබාදිය නොහැකි වරදවල් ලෙස සැලකේ. විශ්වවිද්‍යාලය පුරා ක්‍රියාත්මක වන “ශිෂ්‍ය විනය පිළිබඳ පොදු මාර්ගෝපදේශ” පිළිබඳ නිශ්චිත තොරතුරු පර්යේෂණ ද්‍රව්‍යවල පැහැදිලිව දක්වා නොතිබුණද, විශ්වවිද්‍යාලයේ වෙබ් අඩවියේ ව්‍යුහය මඟින් ඒවායේ පැවැත්ම සහ සියලුම පීඨ සඳහා අදාළ විය හැකි බවක් පෙන්නුම් කරයි. තවද, සබරගමුව විශ්වවිද්‍යාලයට සමානාත්මතාවය සහ වෙනස් කොට සැලකීම තහනම් කිරීමේ ප්‍රතිපත්තියක් ඇති අතර, සියලුම සිසුන්ගේ අධ්‍යාපන අයිතිය සහතික කිරීම සඳහා නවක වදයට ශුන්‍ය ඉවසීමක් ඇති බව එහි පැහැදිලිව සඳහන් වේ. මෙම ප්‍රතිපත්තිය යටතේ ඕනෑම ආකාරයක වෙනස් කොට සැලකීමක් සම්බන්ධයෙන් පැමිණිලි විභාග කිරීම සඳහා කමිටුවක් ද පිහිටුවා ඇති අතර, එයට නවක වදය ද ඇතුළත් වනු ඇතැයි සිතිය හැකිය.
චරිත් දිල්ෂාන්ගේ චෝදනා එල්ල වී ඇති සියදිවි නසාගැනීම සබරගමුව විශ්වවිද්‍යාලයේ සිදුවූ පළමු ශිෂ්‍ය මරණය නොවේ. 2015 වසරේදී අමාලි චතුරිකා නම් නවක සිසුවියක් ද එම ආයතනයේදී නවක වදය හේතුවෙන් සියදිවි නසාගෙන ඇත. මෙම පෙර සිද්ධියෙන් පෙන්නුම් කරන්නේ කාලය ගෙවී ගියද සහ නවක වදයට එරෙහි ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාත්මක වුවද, විශ්වවිද්‍යාලය තුළ නවක වදය පිළිබඳ ගැඹුරු සහ කනස්සල්ලට කරුණක් වන ගැටලුවක් ලෙස තවමත් පවතින බව ය.
ශ්‍රී ලංකාවේ අධ්‍යාපන ආයතනවල නවක වදය වැළැක්වීම සහ දඬුවම් කිරීම සඳහා පුළුල් නීතිමය සහ ප්‍රතිපත්තිමය රාමුවක් පවතී. මෙම රාමුවේ මූලික පදනම වන්නේ 1998 අංක 20 දරන අධ්‍යාපන ආයතනවල නවක වදය සහ වෙනත් ප්‍රචණ්ඩ ක්‍රියා තහනම් කිරීමේ පනතයි. මෙම පනත නවක වදය අපරාධයක් ලෙස පැහැදිලිව නිර්වචනය කරන අතර, ශිෂ්‍යයෙකුට හෝ කාර්ය මණ්ඩල සාමාජිකයෙකුට ශාරීරික හෝ මානසික හානියක්, බියක් හෝ මානසික වේදනාවක් ඇති කිරීමට හේතු වන හෝ ඉඩ ඇති ඕනෑම ක්‍රියාවක් ඊට ඇතුළත් වේ. නවක වදය සිදුකිරීමට හෝ ඊට සහභාගී වීමට වරදකරුවන් වන පුද්ගලයින්ට වසර දෙකක් නොඉක්මවන කාලයක් සඳහා බරපතල වැඩ සහිත සිරදඬුවම් නියම කළ හැකිය. නවක වදය හේතුවෙන් ලිංගික හිරිහැර හෝ බරපතල තුවාල සිදුවුවහොත් දඬුවම් ඊටත් වඩා දැඩි වන අතර, සිරදඬුවම් කාලය වසර දහයක් දක්වා දීර්ඝ කළ හැකි ය. එවැනි වැරදි සාමාන්‍යයෙන් ඇප ලබාදිය නොහැකි වරදවල් ලෙස සැලකේ. මෙම පනත යටතේ අපරාධමය බිය ගැන්වීම්, ප්‍රාණ ඇපකරුවන් ගැනීම, වැරදි සහගත ලෙස සිර කිරීම, නීති විරෝධී ලෙස සිර කිරීම සහ අධ්‍යාපන ආයතනයක දේපළ බලහත්කාරයෙන් අත්පත් කර ගැනීම සහ හානි කිරීම වැනි වෙනත් අදාළ වැරදි ද ආවරණය වන අතර, මෙම පනත යටතේ වරදකරුවන් වන සිසුන් සියල්ලටම සිරදඬුවම් සහ දඩ ඇතුළුව සැලකිය යුතු දඬුවම් නියම කළ හැකිය.
විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාව (UGC) ශ්‍රී ලංකාවේ විශ්වවිද්‍යාල අධීක්ෂණය සහ නියාමනය කිරීමේදී වැදගත් කාර්යභාරයක් ඉටු කරන අතර, නවක වදය තහනම් කිරීමේ පනත ක්‍රියාත්මක කිරීම පහසු කිරීම සඳහා විවිධ මාර්ගෝපදේශ සහ චක්‍රලේඛ නිකුත් කර ඇත. නවක වදය සම්බන්ධයෙන් පැමිණිලි ඉදිරිපත් කිරීම සඳහා UGC විසින් ක්ෂණික ඇමතුම් අංක, විශේෂිත අන්තර්ජාල ද්වාර සහ ජංගම යෙදුම් ඇතුළුව බහුවිධ මාර්ග ද ස්ථාපිත කර ඇත. තවද, නවක වදය සම්බන්ධ පැමිණිලි විභාග කිරීම සහ වින්දිතයින්ට සහාය ලබා දීම සඳහා UGC විසින් ස්ත්‍රී පුරුෂ සමානාත්මතාවය සහ සමානාත්මතාවය සඳහා මධ්‍යස්ථානයක් ද පිහිටුවා ඇත. විශේෂිත නවක වදයට එරෙහි නීති සම්පාදනයට අමතරව, 2015 අංක 4 දරන අපරාධවලට ගොදුරු වූවන්ට සහ සාක්ෂිකරුවන්ට සහාය සහ ආරක්ෂාව ලබාදීමේ පනත සහ එහි පසුකාලීන සංශෝධන ද නවක වදයට ගොදුරු වූ සිසුන්ගේ අවශ්‍යතා සහ අයිතිවාසිකම් සම්බන්ධයෙන් අදාළ විය හැකි අතර, නීතිමය රාමුව තුළ සහාය සහ ආරක්ෂාව සඳහා විධිවිධාන සපයයි.
ශ්‍රී ලංකාවේ විශ්වවිද්‍යාල සිසුන්ට නවක වදය හේතුවෙන් සිදුවන දැඩි හා බහුවිධ මානසික බලපෑම පිළිබඳව පුළුල් පර්යේෂණවලින් අඛණ්ඩව තහවුරු කර ඇත. වින්දිතයින් බොහෝ විට කාංසාව ආබාධ වර්ධනය වීම හෝ උත්සන්න වීම, දැඩි මානසික අවපීඩන තත්වයන්, සැලකිය යුතු ලෙස පිරිහුණු ඍණාත්මක ආත්ම ප්‍රතිරූපයක්, ආත්ම අභිමානය සහ විශ්වාසය අඩු වීම, කෝපය සහ නොසන්සුන්තාවය වැඩි වීම, නැවත නැවතත් බියකරු සිහින දැකීම සහ වඩාත් දරුණු අවස්ථාවලදී භීතිකා ආබාධ, සමාජ භීතිකා සහ උමතු-සම්පීඩන හැසිරීම් වැනි විවිධ මානසික සෞඛ්‍ය ගැටලුවලට මුහුණ දෙයි. මෙම සායනික තත්වයන්ට අමතරව, නවක වදය සිසුවෙකුගේ සංජානන ක්‍රියාකාරිත්වයට ද දැඩි ලෙස බලපෑ හැකි අතර, අවධානය අඩු වීම, සමස්ත ඵලදායිතාවය අඩුවීම සහ මතකය හා විනිශ්චය කිරීමේ දුෂ්කරතා ඇති විය හැකිය. ඛේදජනක ලෙස, නොනවතින සහ කුරිරු නවක වදය හේතුවෙන් ඇතිවන අධික මානසික පීඩනය සහ කම්පනය ඇතැම් අවස්ථාවලදී සිසුන් සියදිවි නසාගැනීම පිළිබඳව සිතීමට හෝ උත්සාහ කිරීමට පවා හේතු විය හැකිය.
මෙවැනි හානිකර බලපෑම් පිළිබඳ අතිමහත් සාක්ෂි තිබියදීත්, ශ්‍රී ලංකාවේ නවක වදය පිළිබඳව විවිධ සමාජීය විශ්වාසයන් සහ මිථ්‍යාවන් තවමත් පවතී. සමහර පුද්ගලයින් වැරදි ලෙස විශ්වාස කරන්නේ නවක වදය ජ්‍යෙෂ්ඨ සහ කණිෂ්ඨ සිසුන් අතර බාධක දුරු කොට මිත්‍රත්වය ගොඩනැගීමට උපකාරී වන බවයි. තවත් අය තර්ක කරන්නේ එය සිසුවෙකුගේ පෞරුෂය වර්ධනය කිරීමට, ලැජ්ජාව ජය ගැනීමට සහ අනාගතයේදී ඔවුන්ට මුහුණ දීමට සිදුවිය හැකි සමාජීය අභියෝගවලට වටිනා නිරාවරණයක් ලබා දෙන බවයි. කෙසේ වෙතත්, මෙම විශ්වාසයන් නවක වදයේ ඍණාත්මක මානසික හා ශාරීරික ප්‍රතිවිපාක පිළිබඳ පුළුල් ලේඛනගත කිරීම් මගින් බොහෝ දුරට පරස්පර වේ. පර්යේෂණ අධ්‍යයනවලින් අඛණ්ඩව පෙන්නුම් කරන්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ විශ්වවිද්‍යාලවල නවක වදය ඉහළ මට්ටමක පවතින බවයි. චිත්තවේගීය හා වාචික නවක වදය බොහෝ විට බහුලව දක්නට ලැබෙන ආකාර ලෙස වාර්තා වන නමුත්, මානසික, ශාරීරික සහ ලිංගික නවක වදය ද භයානක ලෙස නිතර සිදුවේ. ඕනෑම ආකාරයක නවක වදයකට මුහුණ දුන් සිසුන්ගෙන් සැලකිය යුතු ප්‍රතිශතයක් ඔවුන්ගේ අත්දැකීම්වල සෘජු ප්‍රතිඵලයක් ලෙස එකක් හෝ ඊට වැඩි අහිතකර සෞඛ්‍ය ප්‍රතිවිපාකවලට ගොදුරු වී ඇති බව වාර්තා කරයි.
ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රමුඛ ශිෂ්‍ය සංවිධානයක් වන අන්තර් විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍ය බලමණ්ඩලය (IUSF), නවක වදයට එරෙහිව අවශ්‍ය ක්‍රියාමාර්ග නොගැනීම සහ එම ක්‍රියාව පවත්වාගෙන යාමට සහභාගී වීම සම්බන්ධයෙන් එල්ල වන චෝදනා හේතුවෙන් සැලකිය යුතු විවේචනයට ලක්ව ඇත. ඇතැම් විද්වතුන් සහ ප්‍රතිවාදී ශිෂ්‍ය කණ්ඩායම් චෝදනා කර ඇත්තේ අන්තරය ඓතිහාසිකව නවක සාමාජිකයින් බිය ගැන්වීමට සහ විශ්වවිද්‍යාල තුළ තම දේශපාලන බලපෑම තහවුරු කිරීමට, විශේෂයෙන්ම ජවිපෙ (ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ) දේශපාලන බලය පවත්වාගෙන යාමට නවක වදය මෙවලමක් ලෙස භාවිතා කර ඇති බවයි. ශිෂ්‍ය දේශපාලනය සහ නවක වදය අතර මෙම සම්බන්ධය පෙන්නුම් කරන්නේ හුදෙක් ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය ඉක්මවා යන ධූරාවලියක් පවත්වාගෙන යාම සඳහා මෙම ක්‍රියාව භාවිතා කළ හැකි බවයි. කෙසේ වෙතත්, චරිත් දිල්ෂාන්ගේ සියදිවි නසාගැනීම සම්බන්ධයෙන් අන්තරය ශෝකය ප්‍රකාශ කරමින් සහ සම්පූර්ණ විමර්ශනයක් ඉල්ලා සිටි අතර, නවක වදය පිළිබඳ චෝදනා සනාථ වුවහොත් වගකිව යුතු අයට දැඩි දඬුවම් දිය යුතු බව ඉල්ලා සිටියි. මෙම ප්‍රසිද්ධ හෙළා දැකීම කැපී පෙනෙන නමුත්, එය ඔවුන්ගේ අතීත ක්‍රියාකාරීත්වයට පටහැනි වන අතර ඔවුන්ගේ අනාගත ක්‍රියාමාර්ග සහ විශ්වවිද්‍යාල සංස්කෘතිය කෙරෙහි ඔවුන්ගේ බලපෑම පිළිබඳව අවධානයෙන් සිටීම වටී. ශිෂ්‍ය සංගම් ඇතැම් විට සියලුම සිසුන්ට නවක වද ක්‍රියාකාරකම්වලට සහභාගී වීමට බල කරන බවට ද චෝදනා එල්ල වී ඇත.
